Groei en uitdagingen: Ondernemen is niet voor watjes

Op 1 november in 2005 ben ik mijn reis als ondernemer begonnen, 20 jaar geleden alweer. Wat vliegt de tijd.

Deze maand neem ik jullie mee in mijn reis, ontwikkelingen en lessons learned. Misschien vind je het gewoon leuk om te lezen (of niet 😊) of mag ik je inspireren met mijn verhaal.

Rollen

Na die eerste vliegende start dacht ik: nu gaat het lopen. En dat deed het ook. Soms. Soms ook helemaal niet.

Wat ik niet had voorzien, was hoeveel rollen je als ondernemer tegelijk speelt. Coach, trainer, adviseur, boekhouder, koffiejuffrouw, planner, visionair, techneut. En als je pech had, ook nog je eigen IT-helpdesk. Er kwamen klanten bij, mooie opdrachten ook. Maar er kwam ook iets anders: spanning. Want groeien klinkt leuk, maar het doet ook iets met je. Je moet keuzes maken. Grenzen stellen. Vertragen om later weer te versnellen.

Achtbaan

Ik weet nog dat ik een keer in de auto zat, op weg naar huis na een lange dag. Op papier was het een topdag: drie afspraken, allemaal enthousiast. Maar ik voelde me leeg. Geen energie meer. En de twijfel sloeg toe: Is dit het nou? Wil ik op deze manier doorgaan?

Dat moment is me bijgebleven. Omdat het me dwong om stil te staan. Niet alleen bij mijn agenda, maar bij mijn intentie. Waarom deed ik dit eigenlijk? Waar liep ik warm voor? En waar niet (meer)?

Ondernemen bleek geen rechte lijn omhoog. Het is meer een rit in een achtbaan, zonder veiligheidsgordel. Je leert door te vallen, op te staan, opnieuw te kiezen. Door op je bek te gaan en dan te denken: oké, dat dus nooit meer zo.

Groei en pijn

Soms kwamen de lessen hard binnen. Zoals het moment dat een samenwerking stukliep. Of toen ik ‘ja’ zei tegen een opdracht waar mijn onderbuik al ‘nee’ riep. Maar juist daar in die hobbels en barsten ontdekte ik mijn stevigheid. En mijn waarden.

Wat ik geleerd heb? Dat ondernemen ook durven is om te stoppen. Met iets dat niet past. Of iemand die niet meer bij je hoort. Dat je je eigen pad mag blijven bijstellen, zonder dat je daarmee faalt. Integendeel.

En ja, ik heb gehuild. Boos geweest. Twijfels gehad. Maar ik ben ook gegroeid. Menselijker geworden. Dichtbij mezelf gebleven of er steeds weer naar teruggekeerd.

Lessons learned: Groei doet soms pijn, maar stilstaan is geen optie.

Fijne dag, Marije Kuppens

marije@kuppensmanagement.nl | 06-53898854

#lessonslearned#samenwerking#ondernemen#organisatieverbetering#doelen#20jaar